จดหมายฉบับที่2

อาม่า อาการไม่ค่อยดี แต่เฮียบอกว่าพาไปหาหมอแล้วนี่ เจ็บกระดูกอ่อนที่หน้าอก พาอาม่ามาเที่ยวชลบุรีก่อนดีมั๊ยแล้วเรื่องบ้านเพนเรียบร้อยแล้วค่อยพาไปกรุงเทพ ตอนนี้พามาหาหมอก่อนฐาดูแลได้ จะเอาไงบอกมานะ มิ้ลอี๊เพนเค้าใจดีจริงๆ ความจริงเฮียมันเคยตัว แล้วรับซะเคยตัว อี๊เพนใจแข็งหน่อยดิ เพนจ่ายมาเยอะแล้ว และต่อไปจ่ายค่าบ้านอีก ฐารู้ว่าเพนใจดี แต่ว่าจ่ายเท่าที่จำเป็นดีกว่า ให้เค้าหัดทำอะไรด้วยตัวเค้าเองบ้างไม่งั้นเด็กๆ จะติดนิสัยเตี่ยกะแม่เค้า อยากได้ไรบอกโกเพน จัดให้ จนไม่ต้องดิ้นรน แล้วพอโตจะเป็นแบบเฮีย อ่ะ น้องนัทธ ปิดเทอมนี้ให้ทำงานที่เพชรแหละฝากกะช่างที่เค้ามาติดแอร์ให้บ้านแม่แล้ว เค้าคงให้ค่าขนมบ้าง หรือว่าจะทำเสาร์-อาทิตย์ อี๊เพน-โกเพน ถ้าสบายใจเรื่องอาม่าแล้วก็ดูแลตัวเองบ้าง หาความสุขใส่ตัวเองบ้าง ตรวจสุขภาพบ้าง (อิอิอิมิ้ลค์บอกอี๊เพนด้วยว่าอี๊เพนอายุเยอะแล้ว) ต้องตรวจร่างกายปีละ 1 ครั้งนะเป็นห่วง

ด้วยรักและเคารพ
รักเจ๊ รักเพน

ตั้งชื่อบ้าน

อี๊เพนเปิดให้มีการประกวดตั้งชื่อบ้าน หากชื่อใครเข้าตากรรมการมีรางวัล นะจะบอกให้

ว่าแต่เจ๊ไม่ต้องกังวลเรื่องของขึ้นบ้านใหม่ ไม่ต้องหรอกพามิลค์กับพี่วิวมาเที่ยวก็พอแล้ว บ้านหลังนี้ทุกคนอยู่ได้หมดก็เป็นบ้านอีกหลังของเราที่อยู่กรุงเทพ ว่าไปแล้วบ้านเราก็รวยเนอะมิลค์เนอะ เพราะเรามีบ้านตั้งหลายจังหวัดนะ อย่างน้อยก็บ้านเพชรบุรี และก็บ้านโป่ง นี่ก็บ้านกรุงเทพอีก

วันนี้เหลาม่าอาการไม่ดีเลย ไม่ยอมเดิน ไม่ยอมกระดุกกระดิกจะนอนอย่างเดียวและก็ทิ้งน้ำหนักตัวให้คนที่ต้องพยุงทั้งหมดเลย สุดท้ายอาการเดิมถามหาทุกคน"ฐาไม่มาเหรอะ นิไม่มาเหรอะ ษิตไปไหน" ซักพักก็บ่นว่าฐาไม่มาบ้างเลย เฮ้อ...กลุ้มใจว่ะ

ตอนเย็นอี๊เพนไปซื้อของที่นัดเขาย้อย พอดีจานดาวเทียมของUBCเขามาตั้งโต๊ะให้บริการจ่ายแค่ 1000 บาทอี๊เพนก็เลยสมัครจานดาวเทียมให้ที่บ้านพี่พัทธ์เขาบอกว่าจะมาติดให้วันอังคารหน้านี้ อาทิตย์หน้าที่กลับบ้านเราคงได้ดูทีวีจากดาวเทียมแล้ว เย้..

คิดถึงทุกคนเหมือนกัน

งงกับอี๋ฐา

มิลค์อ่านแล้วงง อี๊ฐาจะเขียนจดหมายมาทำไม โทรศัพท์มาก็หมดเรื่อง ไปเที่ยวมาหนุกมั๊ยส่งรูปมาดูมั่งดิ
วันนี้เพนไปเพชร ไปเอาทะเบียนบ้านมาทำสัญญา ก็ดีใจที่น้องมีบ้านเหมือนกัน เล่นข่มกันเลยนี่หว่าจะเอา
ทีวีไปให้ตอนขึ้นบ้านใหม่ เจ๊จะให้อะไรดีละเนี่ย

คิดถึงทุกคนเลย

--o--

เพิ่งจาเข้ามาอ่านวันนี้ เห็นบ้านอี๊เพนแล้ว ดีใจด้วย งั้นเลือกสีทีวี 20 นิ้วที่ชอบได้เลย จาได้เอาไปขึ้นบ้านใหม่ให้
ชอบมิ้ลค์แต่งตัวไปหาอี๊เพน อ่ะ เพิ่งกลับมาจาก ปาย อากาศไม่หนาวเลย แต่ก็สนุกดี จาดีกว่านี้ถ้าได้ไปเที่ยวกับที่บ้านเรา
รำคาญพวกอีเดียด น้าปุ๋ม ฐาแลกกล่องทิชชู่ให้แล้วสีเหลืองนะ ตอนนี้ฐากำลังสับสนว่าเขียนจดหมายหรือเขียนในบล็อกอ่ะ
มิ้ลช่วยบอกที
คิดถึง

ตกใจจนได้ดี

พี่วิว : แม่วันนี้มิลค์ออกไปหน้าแถวด้วย ครูให้ออกไป
แม่ : ออกไปทำอะไร
วิว : ไอ้มิลค์และเพื่อน อีก 3 คน มันไหว้ครูฝ่ายปกครอง (ครูถวัล) ตอนเล่นอยู่ ทั้งขาไปและขากลับ
เลยเขาให้ไปทำเป็นตัวอย่างแก่คนอื่นที่หน้าแถว (เด็กๆ ไหว้อย่างงดงามโดยไม่มีใครสั่ง)
แม่ : เหรอ จริงเหรอะมิลค์ เก่งจังเลย
มิลค์ : แม่จริง ๆ แล้วมิลค์เล่นอยู่เห็นครูถวัลเดินมาเลยเตรียมจะแอบ แต่แอบไม่ทัน เลยไหว้อย่างงามซะเลย
ครูจึงชอบ....
แม่ : 555 (มันเอาตัวรอดดีจังเลย)

มิลค์ & อี๊เพน

อี๊เพน มิลค์ว่า 2 รูปยิ้มไม่เหมือนกัน ตอนเล่นน้ำฟันมันห่าง ยิ้มที่เพชรสวยกว่าน่ะ

คิดถึง

วันนี้โทรหาหลานสาวด้วยความคิดถึง

หลานสาวสุดที่รักถามว่า"เพิ่งไม่เจอกันแค่สอง สามวันคิดถึงอะไร"

ดู ดู๊ ดู ดูเธอถามฉันสิ

มิลค์ดูรอยยิ้มของมิลค์ 2 รูปนี้ดิ ต่างกันไหม???

บ้านอี๊เพน

มิลค์อี๊เพนมีบ้านแล้ว

ส่งรูปมาให้มิลค์ดูก่อน แล้วคุยกันนะ

ละครวันพ่อ

มิลค์

ใกล้วันพ่อแล้ว ๕ ธันวาคม วันพ่อเป็นวันสำคัญที่เราจะคิดถึงพระคุณของพ่อ อี๊เพนเรียกพ่อว่าเตี่ย เป็นอากงของมิลค์อี๊เพนคิดถึงเตี่ยมากเลย

เล่าเรื่องวันพ่อต่อเมื่อปีที่แล้วอี๊เพนได้ไปดูละครเรื่องรามเกียรติ์ ที่โรงละครแห่งชาติใกล้กับสนามหลวง มิลค์ลองดูรูปดิสวยงามมาก อี๊เพนอยากให้มิลค์ได้มาดูด้วยจัง

ปีนี้มาดูไหม

คิดถึงจ้ะ

กล้องถ่ายรูป

วันนี้มิลค์บอกอี๊เพนว่า "เขาน่าจะห้ามเอากล้องถ่ายรูปไปทุกที่เลย อี๊เพนจะได้หยุดถ่ายรูปซะที"

แล้วถ้าเขาห้ามอี๊เพนจะมีรูปเด็ด ๆ อย่างนี้เหรอะจ๊ะ

"มิลค์" เด็กหญิงบ้านนอก

วันนี้อี๊เพนโทรศัพท์คุยกับเพื่อนที่ทำงานบอกว่าไม่ไปประชุมเพราะญาติมาจากบ้านนอก

มิลค์หันมาค้อนขวับแล้วพูดว่า "มาว่าฉันบ้านนอกถ้าเธอไปบ้านฉันเธอก็บ้านนอกเหมือนกันแหละ"

555

นางเงือก"มิลค์"

ลูกใครหว่า!!! น้องใครอะ???

ยิ้ม ยิ้ม

อี๊ฐา เพิ่งจาเข้ามาอ่าน อ่านแล้วยิ้มทุกเรื่องเลยโดยเฉพาะ เรื่องกบ ของวิว พูดถึงแล้วอยากกินมั่ง แล้วก็ดูรูปที่พี่วิว กับ มิ้ลค์ไปลอยกระทงใส่เสื้อเท่ห์จริงๆ
อี๊ไม่ได้ไปลอยกระทงอ่ะ แต่น้าวัฒน์พาไปกินข้าว งงมะ ที่ไม่ไปลอยเพราะคนเยอะ ไปดูบรรยากาศอย่างเดียว ก็ดี พี่วิว วันอาทิตย์ไปกรุงเทพสิ อี๊ก็อยากไป อยากไปกินอาการญี่ปุ่นด้วย แล้วที่กรุงเทพมีโมเดลที่วิวชอบเยอะมากกกกกกกกกก ไปเลือกได้เลย อี๊ให้ตังค์ซื้อ แต่มีข้อแม้ว่า เจอกันตอนปีใหม่เอาสแตมป็ 7-11 ทอง ให้อี๊ด้วย 20 ดวง โอเคมะ
ตอนนี้ที่ชลบุรีอากาศหนาวกำลังดี พี่วิว กะมิ้ลอย่าลืมใส่เสื้อกันหนาวไปโรงเรียนนะ เป็นห่วงอ่ะ email ของอี๊ tatingta@hotmail.com

(อี๊ฐาพิมพ์เองนะเนี่ย) นอนก่อนะ คิดถึงมาก โทรหาเฮียแล้วเค้าบอว่าเค้าดูอาม่าเป็นอย่างดี

วันอาทิตย์นี้มิลค์อยากไปไหนจ๊ะ

มิลค์วันอาทิตย์นี้มิลค์อยากไปเที่ยวที่ไหน ไปร้านหนังสืออีกไหม อย่าลืมเอาชุดว่ายน้ำมาด้วยนะเอารูปคราวที่แล้วที่มิลค์มาให้ดูเล่น ๆ ที่อี๊เพนพาไปกินอาหารญี่ปุ่นที่มีไข่ตุ๋น กุ้งชุบแป้งทอดเขาเรียกว่า "เทมปุระ"

ตะดี้เล่าเรื่องเท้งลืมบอกไปว่าตอนนี้ที่บ้านเราไม่มีเท้งแล้ว เพราะมันพัง มันรั่วมากกู๋ษิตก็เลยเอาออกไปสะพานบ้านเราก็เลยเหลือแค่นั้นน่ะ

อี๊เพนจะรอนะมิลค์ บอกแม่ว่าให้ใส่ชุดสีขาวนะทั้งเสื้อและกางเกง แล้วพี่วิวมาด้วยหรือเปล่า คืนนี้อีเพนจะโทรหานะจ๊ะ

เท้ง

เมื่อก่อนที่บ้านเพชรเราจะมีสะพานเชื่อมจากตัวบ้านลงไปในคลองหน้าบ้านเรียกว่า "เท้ง" ดูรูปตามนะ เท้งนี้จะช่วยให้เราเดินสะพานง่ายมากเลยและทั้งหมู่บ้านบางสามแพรกมีเท้งอยู่ 3 ที่ คือ 1 บ้านเรา 2 ที่โรงเรียน 3 ที่บ้านลุงริน

ส่วนที่เป็นทางเดินนั้นเราเรียกว่า "ตะเข้" ตอนเย็น ๆ แม่และอี๊เพนจะไปนั่งเล่นที่ตะเข้กัน บางทีก็เอาพายมาพายสมมติว่ากำลังพายเรือกันอยู่ ตอนนั้นยังเด็กแม่ยังไม่ให้ลงไปพายเรือเล่น แล้วก็เล่นน้ำกันใกล้ตลิ่ง ส่วนตรงเท้งจะน้ำลึกมากแต่หากใครว่ายน้ำแข็งแล้ว เขาก็จะไปกระโดดน้ำที่ตรงเท้งนั่นแหละ

แต่พอบ้านเราใช้เท้งมานาน ๆ มันก็รั่วเมื่อน้ำเข้ามาก ๆ ก็ต้องเปิดฝาเท้งลงไปวิดน้ำเท้งกันไม่งั้นเท้งอาจจะจมได้ อี๊เพนเล่ามิลค์อาจจะนึกภาพตามไม่ถูกเพราะมิลค์ยังไม่เคยลงไปในเท้งเนอะ

เอาไว้อี๊เพนมีตังค์มากกว่านี้จะซื้อเท้งมาไว้หน้าบ้านเราอีกจะได้มีที่นั่งเล่นกันเนอะมิลค์เนอะ คราวนี้แถมวิวเนอะด้วย

ลอยกระทง

มิลค์อ่านที่อี๊เพนเขียนเรื่องเดือน 11 กับ เดือน 12 รู้ได้ไงว่ามิลค์สงสัยอยู่ อัจฉริยะว่ะ

(เพิ่งจะถามแม่ตอนเช้าวันลอยกระทง)

มิลค์ : แม่เดือนนี้มันเดือน 11 ทำไม่เพลงร้องว่าวันเพ็ญเดือน 12 ล่ะ

แม่ : เดือน 11 เป็นเดือนสากล เดือน 12 เป็นเดือนของไทย ที่มีข้างขึ้น ข้างแรม

มันช่างสงสัยจริง จริ๊ง มิลค์บอกว่าไว้ไปเพชรไปลอยกันไหม่ก็ได้

แม่น้ำกับเดือนสิบสอง

วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นองเติมตลิ่ง เราทั้งหลายชายหญิง สนุกกันจริงวันลอยกระทง

เดือนพฤศจิกายนหากนับตามปฏิทินเท่ากับเดือนสิบเอ็ด (11) แต่หากนับตามเดือนไทยจะเป็นเดือนสิบสอง (12) เพลงก็เลยร้องว่าวันเพ็ญเดือน12

ตอนนี้เป็นหน้าน้ำ ฉะนั้นคนที่บ้านติดน้ำก็จะมีกิจกรรมที่เกี่ยวกับน้ำ เช่นที่บ้านเพชรเราก็จะมีประเพณีแข่งเรือยาว พี่นัทธ์เราก็เล่นกับเขาด้วย ส่วนพ่อของมิลค์นั่นอาการหนักนะนั่น ชอบเล่นเรือจนลืมลูก 555

แม่อาจจะช่วยเล่าเสริมนะ เมื่อก่อนพอมีแข่งเรือพวกเด็ก ๆ ก็จะนั่งเรือลำใหญ่ไปจอดข้าง ๆ แม่น้ำ (ริมตลิ่ง)ส่วนใหญ่จะได้ไปดูที่วัดเขาตะเครา แล้วพวกเราก็จะตะโกนเชียร์เรือกันสนุกดี แต่อี๊เพนไม่ค่อยชอบดูหรอกสงสารเรือที่แพ้

เรือยาวเมื่อไม่ได้แข่งก็จะมาพักเรือใกล้ ๆ เรือใหญ่ที่จอดอยู่และเขาจะมีแจกข้าวห่อ เมื่อก่อนเป็นข้าวห่อใบบัวคือ เอาใบบัวมาห่อข้าว มิลค์เคยเห็นไหม

มิลค์ไปดูเรือแล้วเล่าให้ฟังบ้างนะ เพราะตอนอี๊เพนเด็ก ๆ กับตอนมิลค์เด็ก ๆ บรรยากาศคงไม่เหมือนกันเนาะ

อี๊เพนจะรออ่านเน้อ

วันลอยกระทง

วันนี้วันลอยกระทง หลาน ๆ ไปลอยที่ไหนกันจ๊ะ

อ่านเรื่องที่แม่เล่าสนุกดี อี๊เพนลืมไปแล้วที่ยายเคยสอนให้ท่องก่อนลอยกระทง

แม่มิลค์ กับวิว เก่งนะจำได้

วิวมาเที่ยวกรุงเทพกับแม่ด้วยดิ จะพาไปเลือกซื้อเกมส์ด้วยนะ

แล้วเจอกันนะ เออ!!! เรื่องเด็กกินกบตลกดีอะ 555

คิดถึงจ้ะ

อี๊เพนเอง

วิวอยากเล่า

อี๊เพน อี๊ฐา วิวเล่าเรื่องที่เเม่ทำกับข้าวไห้วิวอ่ะ ทีเเรกเเม่ทำกบผัดเผ็ดวิว พ่อ เเม่ ก็กินกันเเต่มิลค์บอกว่าบ้านนี้กินกบกันด้วยหรอ ! วิว พ่อ เเม่ ก็หัวเรอะกัน
เเล้วซักพักมิลค์มันก็บอกว่าไหนลองชิมหน่อย ซิ มิ้วก็ลองกินเเล้วก็บอกว่าเอออร่อย มิลค์มันก็กินไปเรื่อยทั้งๆ ที่ทีเเรกบอกว่าบ้านนี้กินกบด้วยหรอ
(วิวพิมพ์เองนะเนี่ย)

ลอยกระทงบ้านเรา

ใกล้ถึงวันลอยกระทงแล้ว คิดถึงปีที่เราไปลอยที่บ้านกัน ลอยที่โรงเรียน...แล้วมารอที่ดูที่หน้าบ้านว่ามีของใครที่ยังลอยได้นานบ้าง สนุกดี
หาประสบการณ์ให้ลูก ๆ หลาน ๆ ที่ไม่เคยลอยที่บางสามแพรก คิดถึงตอนเด็ก ๆ ที่แต่ละบ้านมาลอยกระทงที่หน้าบ้านเพราะเมื่อก่อนไม่มีถนน
ไปไหนกันไม่ได้แต่เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปจนหาภาพเก่า ๆ ไม่ได้แล้ว หากปีไหนตรงกับวันหยุดเราจะไปลอยที่บ้านกัน...
วันนี้เล่าให้มิลค์-วิว ฟัง ยังอยากไปลอยที่บางสามแพรกกันเลย ดีใจจัง จำที่แม่สอนให้ท่องตอนลอยกระทงได้ไหม
"ข้าขอยอกร ยกตั้งวังซ้อน เหนือเกล้าเกศา แด่พระคงคา ไหลมาแต่บน ฝูงสัตว์ ฝูงคน กิน อาบ บาบมี
กระทงอันนี้ ลอยล่องท่องท่า มาลาหลายสี ธูปเทียนอัคคี ข้านี้บูชา" (เท่าที่จำได้อาจจะะเพี๊ยนไปบ้าง)
แล้วอธิษฐาน....

ขนมเค็กวันเกิด

วันเกิด รู้สึกว่าใกล้วันเกิดของคนในบ้านเราหลายคนนะ

มิลค์ลองนึก ๆ ดูซิว่าใกล้ถึงวันเกิดใครบ้าง

วันเกิดอี๊เพนเมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา หลาน ๆ (จริง ๆ แล้วหมายถึงแม่นิ)

ซื้อเค็กวันเกิดให้ โอ้โฮ!!! อี๊เพนหน้าบานเลย ดีใจที่ได้เป่าเค็กวันเกิด

แต่วันนี้อี๊เพนมีรูปเค็กวันเกิดที่เลขาอี๊เพนเขาซื้อให้ เป็นเค็กที่สมัยเด็ก ๆ แม่และอี๊เพนขายและชอบกินกันมาก น้าหนิงเลขาอี๊เพนเขาเป็นคนชอบของเก่า ๆ เหมือนอี๊เพน

มิลค์เห็นแล้วอยากกินไหม เคยกินเค็กแบบนี้หรือเปล่า

เมื่อตอนแม่เด็ก ๆ อันละบาทเดียว

สเวนเซ่น

เมื่อวานมิลค์บอกอี๊เพนว่าวันอาทิตย์ที่ 16 พฤศจิกายน 2551 นี้

มิลค์จะมากรุงเทพเพราะแม่มาเรียนธรรมะ ทำให้อี๊ เพนนึกถึงเมื่อครั้งที่แล้ว

คราวที่มิลค์มากรุงเทพและอี๊เพนพามิลค์ไปหาซื้อหนังสือกัน และเราก็ไปกินไอติมสเวนเซ่นกันเนอะ ดูรูปดิมิลค์มีความสุขกับการกินไอติมม๊าก

แม่เคยเล่าว่า ไปกินสเวนเซ่นกับมิลค์

หลังจากสั่งไอติมเสร็จแล้ว

มิลค์ : แม่มิลค์รู้แล้วว่าทำไมเวลาเราสั่งไอติมแล้วเขาต้องพูดทวนซ้ำ

แม่ : ทำไมเหรอะ

มิลค์ : เพราะเขากลัวทำผิด

อี๊เพนฟังแม่เล่าแล้วก็นึกสงสัยในใจว่า

"หลานฉันนี่ช่างสงสัยตลอดเวลาเลยนะเนี่ย"

แต่อี๊เพนว่าเป็นนิสัยของเด็กฉลาด "เนอะมิลค์เนอะ"

เหลาม่า

มิลค์อ่านเรื่องเหลามาแล้วถามที่เหลาม่าพัดให้จริงอะ อี๊เพนนี่เป็นคนสร้างปัญหาเนอะ ชอบร้อนมั่ง (คนอื่นเขาไม่เห็นร้อนเลย) ยุงกัดมั่ง
อี๊เพนตัวแสบบบบ...................จากมิลค์

อี๊เพน...เจ๊ใหญ่

รักอี๊เพน

พวกเรารักเหลาม่า

มิลค์จ๊ะ

วันนี้อี๊เพนจะเล่าให้ฟังว่าเมื่อตอนเด็ก ๆ นั้นที่บ้านเพชรเรานั้นมีอาชีพขายของขายขนมเยอะแยะเลย

ขายข้าวสาร น้ำมันและอื่นๆ เรียกว่าร้านขายของชำ อากงของอี๊เพนก็ทำเตาถ่านด้วย วันหลังจะเขียนเล่าอีกเรื่องเตาถ่าน ส่วนอาม่า (หรือเหลาม่าของมิลค์) ขายปูแสมดองซึ่งต้องนั่งรถไฟไปขายที่นครปฐม

ตอนอี๊เพนเป็นเด็ก เหลาม่าใจดีมากซื้อขนมมาให้ประจำเลย และก็ใจดีไม่เคยตี แต่แม่อี๊เพน (ยายมิลค์อะ) ตีอี๊เพนแทบทุกวันเลยแต่อี๊เพนก็ดื้อด้วยหละ เหลาม่าจะขับเรือไปจอดที่สถานีรถไฟเขาย้อยตั้งแต่เช้ามืดและก็จะขึ้นรถไฟไปขายปูต่อ เหลาม่าเหนื่อยมากเลยแต่เหลาม่าก็เหนื่อยเพื่อหลาน ๆ

กู๋ษิต แม่ อี๊เพน และอี๊ฐา นอนกับเหลาม่าทุกคนตอนเด็ก ๆ ที่บ้านเพชรเราไม่มีไฟฟ้าใช้อี๊เพนจำได้ว่าเวลานอนเหลาม่าจะคอยพัดให้ทั้งคืนเลยกลัวหลาน ๆ จะร้อน พัดทั้งมุ้งเลย

และที่บ้านเราก็ยุงชุมมาก ยุงมันชอบมากัดที่เท้าของอี๊เพน เหลาม่าก็จะเกาให้ตลอดเลยเหลาม่าจะคอยให้เงินเวลาที่กู๋ษิต แม่ อี๊เพน อี๊ฐาไปโรงเรียน และเวลาที่พวกอี๊ไปเรียนในเมืองเพชรเหลาม่าก็จะตามไปอยู่ด้วย ไปขายก๊วยจั๊บ เหลาม่าสู้ชีวิตมาตลอดเพราะอยากเลี้ยงหลาน ๆ ทุกคนให้อยู่สุขสบาย

เหลาม่ารักกู๋ษิตมากเพราะเป็นหลานชายคนเดียว แต่อี๊เพนก็รู้ว่าเหลาม่ารักหลาน ๆ ทุกคน และรักเหลนทุกคนมากด้วย

ตอนนี้เหลาม่าแก่แล้วทำงานไม่ไหวแล้วและไม่สบายพวกเราทุกคนมีหน้าที่ต้องดูและเหลาม่าเพราะเหลาม่าเลี้ยงพวกเราเหมือนเป็นแม่อีกคน

เวลาที่อี๊เพนกลับบ้านเพชรแล้วดุเหลาม่า อี๊เพนก็เสียใจมาก แต่อี๊ก็นิสัยไม่ดีที่ชอบดุ

อี๊เพนอยากให้เหลาม่าอยู่แบบสบาย ๆ อยากให้กู๋ษิตดูแลเหลาม่าให้ดีที่สุด

แต่อี๊เพนก็ทำได้แค่นี้ เพราะว่าอี๊เพนอยู่ไกล

ตอนนี้อี๊เพนกำลังซื้อบ้านน่าจะรู้ผลภายในเดือนนี้ หากซื้อได้อี๊เพนจะพาเหลาม่ามาอยู่ด้วย

แล้วมิลค์มาเที่ยวหาอี๊เพนด้วยนะ

แมลงคืน

แม่ยุงที่มันกัดเราเนี่ยน่าจะชื่อแมลงคืนเนอะ ที่มันบินตอนกลางวันเรายังเรียกแมลงวันเลย แป่วววว

555

วันนี้ชลบุรีฝนตกหนักช่วงบ่ายเพิ่งจาหยุด แล้วอินเทอเน็ตเพิ่งใช้ได้อี๊ฐาเลยเพิ่งเข้าอ่าน
บัณฑิตน้อย น่ารักมากกกกกกกกก ฝากบอกแม่ด้วยว่าพรุ่งนี้จ่ายตัง แล้วก็ส่งมาอีก นะ เขียว 2 กันแดด 6 ขวด สบู่ 1 โหล จ้า
คิดถึงมาก

ฉันจะไม่ท้อถอย

มิลค์และหลาน ๆ ทุกคน
อี๊เพนได้รับอีเมล์มามีวีดีโอคนพิการเต้นบัลเล่ต์
ดูแล้ว ทึ่ง!!! โอ้โหเขาทำได้ยังไงนะ

เลยอยากให้หลาน ๆ ทุกคนได้ดูมั่ง
แล้วเวลาเจอกันอี๊เพนจะถามมิลค์ว่า
ดูแล้วทึ่งหรือเปล่านะ


แต่สำหรับอี๊เพนดูแล้ว
คิดว่าต่อไปนี้...ฉันจะต้องไม่ท้อถอย
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นจ้ะ