ตุ๊กตาทั้ง 6

อี๊เพนว่าแล้ว ว่ามิลค์ต้องอยากดูแน่ ๆ

นี่คือ 6 ตัว แต่ก็ยังมีอีกนะ เราแบ่งกันคนละ 6 ตัวจ้า

คิดถึงยาย กับ ให้ดาวคุณแม่

วันที่ 11 พ.ย. 2552 อี๊เพนโทรหาคุณหลานด้วยความคิดถึงพี่วิวรับสาย
และหันไปบอกคุณหลานว่าคุณอี๊โทรมา เสียงแว่ว ๆ มาในโทรศัพท์..จับใจความได้ว่า
"แหม่...ทำไมต้องโทรมาตอนนี้ด้วยไม่รุ" (สงสัยดูละครอยู่)
คุยกันสัพเพเหระ มิลค์ก็ถามว่า
"อี๊มีเบอร์ยายไหม มิลค์จะโทรถามยายว่าเมื่อไหร่จะมาบ้านมิลค์คนแถวบ้านมิลค์เขาคิดถึง วันก่อนมิลค์ไปเล่าให้เขาฟังว่ายายจะมาเขายิ้มกันใหญ่"
อี๊บอกเบอร์เสร็จคุณมิลค์เธอก็วางสายอี๊และโทรหายายทันที
(แต่เหตุการณืนี้ทำให้อี๊จับจุดความน่ารักของมิลค์ได้อย่างนึง มิลค์ชอบที่จะเอาความดีใจไปบอกคนอื่น ๆ ให้เขารู้สึกดีด้วย)
ซักพักอี๊โทรกลับไปใหม่ได้คุยกับแม่ เลยคุยเรื่องสอนภาอังกฤษให้มิลค์ อี๊บอกให้แม่บอกโจทย์มิลค์ ว่าให้ไปหาศัพท์ภาษาอังกฤษ พวกข้าวของเครื่องใช้ในบ้านแล้วให้เขียนบัตรคำ จะได้ช่วยจำศัพท์ เสียงของมิลค์ก็โพร่งขึ้นมาว่า
"แม่ก็ไม่ต้องดุลูกหรอก ไม่ต้องใช้อารมณ์ก็ได้" พร้อมกับพูดเลียนแบบแม่ว่า "แปลว่าอะไร ตัวนี้แปลว่าอะไร" แม่หัวเราะและแอบบ่นกับอี๊ว่า ตอนนี้แม่โดนประเมิน 24 ชั่วโมงเลยทั้งที่ทำงานทั้งที่บ้าน แม่ให้มิลค์เล่า มิลค์บอกว่า...
"วันไหนแม่ไม่โมโหมิลค์จะให้ดาวแม่เป็นรางวัล แต่ก็วันไหนแม่โมโห...มิลค์จะลบดาวให้หมด"

แม่นี่ทำได้ทุกอย่าง

เช้าวันเสาร์ต้องไปฟังผลการเรียนกัน (09.00 - 11.00 น.) แม่ก็นึกว่าให้ผู้ปกครองไปอย่างเดียวเด็กไม่ต้องไป ก็เลยไม่ได้ซักเสื้อผ้า (หมดอาทิตย์
ชุดหมดพอดี) พอ 9 โมง มิลค์บอกว่าเขาให้เด็กไปด้วยใส่ชุดนักเรียนไป แม่เก็อาละซิ ทันทีมิลค์ก็บอกว่า "แม่เอาชุดเก่ามารีดเอาก็ได้"
แต่แม่ก็ดูแล้วไม่ไหวหวะ เลยรีดเอาเฉพาะกระโปรงกับกางเกง ส่วนเสื้อซักเอาแล้วปั่นแห้ง แล้วเอามาผึ่งพัดลม พอเด็ก ๆ อาบน้ำกินข้าว
เสร็จก็พอดีเสื้อแห้ง แป๊บเดียวก็เรียบร้อย ไปโรงเรียนกัน แม่ขับ พอเริ่มออกรถไอ้มิลค์ก็พูดว่า "แม่นี่ทำได้ทุกอย่างเลยหวะ"
เราก็ยิ้ม คิดไปว่าหมายถึงขับรถหรืออะไร ก็ปกตินี่หว่า เลยลองถามดูว่าทำไมเหรอ มิลค์บอกว่า "ก็ดูแม่ซิขนาดไม่มีชุดนักเรียน
แป๊บเดียวไม่ยังทำได้ทันเวลาพอดี" แล้วก็ยิ้มไปยิ้มมา ตอนเราเป็นเด็กเราไม่เคยคิดกับแม่อย่างนี้เลย พอมีลูกแล้วถึงคิดได้
ดีใจที่ลูกคิดได้เร็วกว่าเรา