หมูสไลด์เดอร์
ลุยหิมะ
พวกเรารอเลือกเสื้อและรองเท้ากันอยู่นาน เพราะพี่พัทธ์หารองเท้าบู๊ทไม่ได้ "มันติดขาอะโกเพน" โกเพนก็เลยบอกคนหยิบว่าเอาเบอร์ใหญ่ที่สุดมาเลย..สุดท้ายก็ใส่ได้ เฮ้อ...
แต่น้องมิลค์ต้องเอาเสื้อ 2 ตัวเพราะเป็นเด็กหญิงผอมเพรียวเลยขี้หนาว ส่วนพี่พัทธ์สบายมากเพราะไขมันเยอะ...ตอนเข้าไปก็กะกันว่าจะอยู่ให้คุ้มเชียวเพราะค่าตั๋วที่เข้าใบละตั้ง 150 บาทส่วนพี่วิวและน้องมิลค์ได้บัตรเด็กราคา 120 บาท...จัดไป
เอาเข้าจริงอยู่ได้แป๊บเดียวเพราะมันเย็น.น.นน..มากพี่พัทธ์คิ้วเป็นหยดเหมือนน้ำแข็งเลย
เวลามันอยู่ตอนที่ลากเบาะขึ้นไปลื่นลงมา พี่นัทธ์ พี่วิว พี่พัทธ์ เล่นกันไปคนละ 3 รอบ ส่วนอี๊เพนรอบเดียวก็พอแล้ว มันกลัวหน้าคว่ำเพราะลื่นลงมาอย่างเร็วอะ ต้องมีคนคอยเบรคอยู่ข้างล่างลงเร็วแค่ไหน ก็แค่จับภาพไม่ทัน จับภาพพี่พัทธ์ทันอยู่คนเดียวอี๊เพนอยากจะตั้งชื่อว่า...
หมูสไลด์เดอร์ (พัทธ์อย่าโกรธโกเพนนะ...แซวเล่น)...
ส่วนมิลค์หนีไปถ่ายรูปที่บ้านน้ำแข็งกัน 2 คนกับแม่ (ดูรูป)
พัทธ์เตรียมพร้อมแล้ว
ขาขึ้น..แต่พัทธ์บอกว่าพัทธ์ไม่ชอบเลยเพราะมันเดินขึ้นเหนื่อย...เฮ้อ... อยากเล่นก็อยากแต่ขี้เกียจลากน่ะสิ
ขาขึ้น..แต่พัทธ์บอกว่าพัทธ์ไม่ชอบเลยเพราะมันเดินขึ้นเหนื่อย...เฮ้อ... อยากเล่นก็อยากแต่ขี้เกียจลากน่ะสิ
3 นักลื่นเตรียมพร้อม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น