สุดปลื้ม

ได้อ่านเรื่อง "รถที่มิลค์อยากได้" แล้ว พออ่านจบอี๊เพนรีบโม้ให้เพื่อนฟังว่า
มิลค์จะซื้อรถเผื่อให้อี๊เพน อี๊ฐานั่งไปด้วย แหม!!! ปลื้มจริง ๆ สมแล้วที่เป็นลูกของแม่นิ

อี๊เพนเชื่อว่าหลาน ๆ อี๊เพน/โกเพนทุกคนเป็นคนดี ถึงแม้อี๊เพนไม่มีลูกแต่มีหลาน ๆ ทั้ง4คนนี้ก็พอแล้ว
และเมื่อหลาน ๆ โตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ต้องเป็นที่พึ่งให้กับแม่และอี๊เพน อี๊ฐาได้แน่ ๆ

จำไว้นะลูกว่าบ้านเราไม่เคยทิ้งกัน มีอะไรต้องช่วยเหลือกัน เพราะเราเป็นพี่น้องกัน
ถึงว่าอี๊เพนจะว่ากู๋ษิต อี๊ฐาบ้างแต่อี๊เพนก็รักทุกคน เราจะรู้กันอยู่ในใจเพราะเราไม่กล้าบอกกันเนอะ

แต่อี๊เพนอยากบอกว่าอี๊เพนรักมิลค์ และพี่วิว พี่พัทธ์ พี่นัทธ์ หากโต ๆ แล้วมาเรียนที่กรุงเทพอี๊เพนจะซื้อรถให้เอง
เอาแบบเดียวกันเลยเนอะมิลค์เนอะ หรืออยากได้แบบน้าปุ๋ม หรือจะเอารถตู้ดีน๊า (นั่งได้ตั้ง ๑๐ คนแน่ะ)
(ตอนนี้ต้องช่วยกันใช้เลขไทย ต่อไปนี้ให้พิมพ์เป็นตัวเลขไทย)นะจ๊ะมิลค์

รถคันไหนที่มิลค์อยากได้

แม่ : เจอรถ Honda Jazz สีแดง ขับนำหน้ารถกระบะของเรา ดูเล็กดีน่าใช้ ก็บอกกับมิลค์ว่า
โตขึ้นเมื่อเรียนจบแม่จะซื้อรถให้เอาแบบคันหน้าเราเนี่ย ดีไหม
มิลค์ : มันเล็กนะ
แม่ : เล็กดีไง
มิลค์ : จะนั่งกันพอได้ไง ไหนจะอี๊ทง อี๊ฐา อี๊พง อี๋เพน อีก ต้องเอาคันใหญ่ เหมือนรถอี๊เพน
ถึงจะนั่งหมด (อี๊อ่านแล้วคงปลื้มไม่เบา)
แม่ : ??? คงต้องซื้อเอาเองแล้วล่ะ

ขำเหมือนกัน

อี๊เพนตัวแสบเอาที่มิลค์เล่าไปลงจนได้ มิลค์ก็ขำเหมือนกัน 555555
(มิลค์นั่งพิมพ์เองนะเนี่ย)

คิดถึงมิลค์และทุกคน

อยากให้มิลค์และทุกคนมาเที่ยวบ้านอี๊เพนอีก
อยากมาเมื่อไหร่บอกเลยนะ จะไปรับจ้า

มือปราบ"มิลค์"

เรื่องมีอยู่ว่า

"เซียน" เจ้าของวีซีดีหลวงพี่เท่ง ได้ให้วีซีดีกับ "ปลาย" ยืมไป
ส่วนพี่วิว และมิลค์ก็อยากดูวีซีดีหลวงพี่เท่งพอดี ก็เลยยกโขยงไปทวงวีซีดีที่ "ปลาย" กัน แต่เมื่อ"เซียน"เอ่ยปากทวงคืน ปลายก็ไม่ยอมคืนให้พร้อมกับบอกว่า "ยังไม่ได้ดูเลย" เด็ก ๆ เลยถอยทัพกลับมาบ้าน

มิลค์ไม่ละความพยายาม เดินกลับไปที่บ้าน "ปลาย" อีกครั้ง และกลับมาพร้อมกับวีซีดีหลวงพี่เท่ง
เรื่องถูกเฉลยเมื่อมือปราบมิลค์เล่าให้แม่ฟังว่า

มิลค์ : ขนาดเจ้าของไปทวงเขายังไม่ให้เลยแม่
แม่ : ...นิ่งฟังเรื่องราว และถามต่อว่า "มิลค์ทำไงเขาถึงให้มา"
มิลค์ : มิลค์ก็บอกพี่ปลายว่า "พ่อพี่เซียนเขาจะดู เขาให้มิลค์เดินมาเอาวีซีดี"
แม่ : ...(คงแอบทึ่งอยู่ในใจกับวีรกรรมของ มือปราบมิลค์)

อี๊เพนก็ทึ่งเหมือนกัน แหมอย่างนี้ต้องให้เป็นมือปราบประจำหมู่บ้านเวลาที่มีเด็กทำไม่ถูก เนอะมิลค์เนอะ 555

อิติปิโส-นะโมตัสสะ

มิลค์ : แม่!!เมื่อคืนมิลค์ฝันร้าย สงสัยนะโมตัสสะจะเอาไม่ไหวแล้ว ต้องท่องอิติปิโสด้วย

555 555 555 555 555 555 555

ใครฟังเรื่องนี้ก็ขำอะมิลค์ ก็เลยมี 555 เยอะหน่อย...นะจ๊ะ

ความรักของพ่อแม่ กับการเอ็ดลูก

เวลาที่พ่อแม่เอ็ดลูก ลูก ๆ มักเสียใจ บางคนพาลกลัวพ่อกับแม่ไปเลย

แม่นิเมื่อตอนเด็ก ๆ เวลาโดนเตี่ยเอ็ดร้องไห้ทุกทีเพราะเตี่ย(อากงมิลค์)เป็นคนเสียงดัง หนำซ้ำเวลาเอ็ดจะไม่มีการบอกเหตุผลใดใด
ทำให้ลูกไม่รู้ว่าทำไมถึงเอ็ดเสียงดัง

มิลค์จ๊ะเวลาแม่เอ็ด แม่มีเหตุผลเสมอเพราะแม่อยากให้มิลค์โตขึ้นเป็นคนดี ตอนที่อี๊เพนเป็นเด็กเคยคิดว่าแม่ดุเพราะแม่ไม่รักและก็จะหนีออกจากบ้าน ก็เลยเดินไปแอบที่หลังบ้านตั้งนาน แต่พอคิดไปคิดมาแล้วก็เดินกลับบ้านดีกว่าเพราะกลัวไม่มีข้าวกินแถมไปอยู่บ้านคนอื่นก็คิดถึงที่บ้านอีก

แต่อี๊เพนมานั่งคิด ๆ ดูนะหากแม่(ยาย)ไม่รักแม่คงไม่เอ็ด เพราะเวลาเราทำอะไรไม่ดี ไม่ถูก แล้วแม่ไม่เอ็ดอี๊เพน อี๊เพนก็จะไม่รู้ว่าที่เราทำนั้นไม่ดี ก็จะทำให้เราโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีนิสัยไม่ดีเนอะมิลค์เนอะ

มิลค์กับพี่วิวเป็นเด็กดีเพราะมีแม่นิคอยเอ็ด อี๊เพนภูมิใจที่มีหลานนิสัยดี ช่วยพ่อแม่ทำงาน เรียนเก่ง และก็มารยาทดีอีกต่างหาก

เจอกันวันที่ 12 นะแล้ววันเสาร์อี๊เพนจะพาไปเที่ยวตลาดน้ำใกล้ ๆ บ้านจ้ะ

ไปเที่ยวราชบุรี

วันที่ 7/12/51 ไปราชบุรีระหว่างที่พ่อมันบ้าแข่งเรือ ก็ชวนมิลค์ไปเที่ยวโรบินสันกัน แล้วก็พากันเดิน
ไปขึ้นรถ 2 แถว ในเมือง ระหว่างทางก็มีผู้หญิงคนหนึ่งขึ้นมาอีก 1 คน แล้วก็ลงป้ายเดียวกัน (โรบินสัน)
ใช้เวลาเดินประมาณ 2 ชั่วโมง เสร็จก็มาขึ้นรถกลับ (หน้าห้าง) มี 2 คน แม่ลูก พอรถออก
มีผู้หญิงขึ้นมาอีกคน เราก็ยิ้ม ๆ ไอ้มิลค์อดไม่ไหวรีบกระซิบแม่คนนี้เป็นคนเดียวกับขามาเลย ขำว่ะ
ทำไมกลับพร้อมกันอีกเราโชคดีเนอะ โชคดีตรงไหน! เขาเรียกว่าดวงสมพงษ์กัน หรือบังเอิญ

พ่อกับแม่ตอนนี้สลับกันแล้ว

ตอนวันพ่อซื้อเทียนมาจุดแล้วตั้งไว้หน้าบ้าน ถัดมาลูกติดพันอยากเล่นเทียนกันอีก
พอเริ่มเล่นมิลค์จะไปยืมเสื่อคนข้างบ้าน พ่อได้ยินเข้าก็ตะโกนบอกว่า ไม่เอา
เดี๋ยวเสื่อเขาไหม้จะทำอย่างไง (เสียงดังเชียว) มิลค์/วิวเริ่มสลดและเปลี่ยนมาใช้
ผ้ารองนั่งแทน พอเดินออกไปดูมิลค์เดินมาบอกว่า แม่มิลค์ว่าเดี๋ยวนี้แม่กับพ่อ
ตอนนี้สลับกันแล้ว พ่อเป็นแม่ แม่เป็นพ่อ อะไรสลับกัน ก็สลับกันเอ็ดลูกไง 555

ทำไมถึงพกปี่เซียะ

อี๊เพน มิลค์จะเล่าให้ฟังเรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนมิลค์พกปี่เซียะไป 2 คน มิลค์จึงอยากเอาไปบ้าง เพราะมิลค์
อยากพกตามเพื่อน แต่พอได้คะแนน 9 คะแนน 2 อย่างเลยนึกเอาจะอาจจะเป็นเพราะปี่เซียะช่วยน่ะ

คิดถึงทุกคน
จากมิลค์และแม่

วันพ่อ

มิลค์ที่รัก
วันนี้เป็นวันพ่อ อี๊เพนถือโอกาสวันนี้ไปทำบุญให้เตี่ย (อากงของมิลค์) แบ่งบุญให้มิลค์และแม่ด้วยนะ อี๊เพนไปทำบุญที่โรงพยาบาลสงฆ์ คือ เป็นโรงพยาบาลที่รักษาพระที่ป่วย (อาพาธ) ที่วัดนี้เขารักษาให้ฟรีคนไปทำบุญกันเยอะมากโดยเฉพาะวันนี้แล้วอี๊เพนก็ไม่ลืมอธิฐานให้เหลาม่าแข็งแรงมากขึ้นด้วยเหลาม่าจะได้ไม่มีความทุกข์มาก ไม่เจ็บเวลานอนและก็ขอให้พอเดินได้บ้าง

ได้ข่าวว่ามิลค์ก็ไปใส่บาตรวันพ่อด้วย แม่เล่าให้ฟังเรื่องที่มิลค์ช่วยแม่กรอกข้าวสารอาหารแห้งอย่างแข็งขัน จัดแจงแยกของเสร็จสรรพ อี๊เพนดีใจที่มิลค์รู้จักจัดการงานง่าย ๆ ได้ด้วยตัวเอง คิดเป็นอย่างนี้เขาเรียกว่า "รู้จักวางแผน" ฝึกเอาไว้นะหลาน

อ่านเรื่องปี่เซียะของมิลค์แล้วตลกดี แต่อี๊เพนอยากรู้ว่าทำไมมิลค์ถึงอยากพกปี่เซียะไปโรงเรียน
ช่วยบอกอี๊เพนด้วยนะ
คิดถึงจ้ะ

อี๊เพน

ปี่เซียะ

วันนี้ให้มิลค์อ่านเรื่องพระจันทร์ยิ้ม อ่านเองจนจบ ถามว่าจะตอบอี๊เพนว่าอย่างไรดี
มิลค์บอกว่าให้แม่ตอบวันนี้มิลค์คิดไม่ออก (เล่นตั้งแต่เช้าจรดเย็น) ตอนนี้นั่งดูศิลามณีอยู่
ขอเล่าเรื่องปีเซียะหน่อย :-
มิลค์ : แม่วันนี้มิลค์พับบ้านแล้วระบายสีได้ 9 คะแนน อีกแล้ว
วันก่อนทำผ้าบาติกก็ได้ 9 คะแนน ไม่รู้เป็นไงตั้งแต่พกปีเซียะไปโรงเรียน
ได้คะแนนเยอะทุกที
แม่ : ไม่ใช่หรอกเป็นแค่ส่วนหนึ่ง จริง ๆ แล้วเป็นความสามารถของเราเอง
มิลค์ : เออ! เพื่อนมิลค์มีปีเซียะตัวใหญ่กว่ามิลค์อีก ยังได้ 8 คะแนน เลย
แม่ : แหม ! ตามน้ำได้เหมือนกัน

พระจันทร์ยิ้ม

มิลค์วันนี้พระจันทร์ยิ้มได้ด้วยนะ แต่อี๊เพนไม่รู้ว่าพระจันทร์ฟันหลอหรือเปล่าเพราะมันไกลมากเลยมองไม่เห็น 555

พระจันทร์ยิ้มวันนี้เขาเรียกว่า "ปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ" เป็นเพราะดาวพฤหัสโคจรมาใกล้กับดาวศุกร์ มองดูแล้วกลายเป็นดวงตาและพระจันทร์เสี้ยวก็เลยเป็นปากที่กำลังยิ้ม

อี๊เพนโทรหาแม่นิให้เรียกมิลค์มาดู มิลค์มองออกว่าเป็นหน้าคนยิ้มก่อนแม่อีกนะ อี๊เพนเชื่อแล้วว่ามิล์มีความสามารถ เพราะวันก่อนมิลค์บอกอี๊เพนว่า "มิลค์น่ะมีความสามารถมองก้อนเมฆเป็นรูปสัตว์ต่าง ๆ ได้" อี๊เพนฟังแล้วหัวเราะกร๊าก หยิบสมุดมาจดโน๊ต โค๊ดคำพูดหลานสาว (เออ..เป็นความสามารถจริง ๆ 555)

อี๊เพนอยากเขียนอีกตั้งหลายเรื่อง แต่ตอนนี้ติดภารกิจกู้ชาติก็เลยว่างเว้นการบันทึกเรื่องรัก..รัก..ไปหลายวัน มิลค์อย่าว่าอี๊เพนเลยนะเพราะอี๊เพนทำไปเพื่อประเทศที่รักของเราทุกคนจ้ะ

ดูรูปพระจันทร์ยิ้มไปพลางนะจ๊ะ

แล้วอย่าลืมตอบอี๊เพนนะ

จดหมายฉบับที่2

อาม่า อาการไม่ค่อยดี แต่เฮียบอกว่าพาไปหาหมอแล้วนี่ เจ็บกระดูกอ่อนที่หน้าอก พาอาม่ามาเที่ยวชลบุรีก่อนดีมั๊ยแล้วเรื่องบ้านเพนเรียบร้อยแล้วค่อยพาไปกรุงเทพ ตอนนี้พามาหาหมอก่อนฐาดูแลได้ จะเอาไงบอกมานะ มิ้ลอี๊เพนเค้าใจดีจริงๆ ความจริงเฮียมันเคยตัว แล้วรับซะเคยตัว อี๊เพนใจแข็งหน่อยดิ เพนจ่ายมาเยอะแล้ว และต่อไปจ่ายค่าบ้านอีก ฐารู้ว่าเพนใจดี แต่ว่าจ่ายเท่าที่จำเป็นดีกว่า ให้เค้าหัดทำอะไรด้วยตัวเค้าเองบ้างไม่งั้นเด็กๆ จะติดนิสัยเตี่ยกะแม่เค้า อยากได้ไรบอกโกเพน จัดให้ จนไม่ต้องดิ้นรน แล้วพอโตจะเป็นแบบเฮีย อ่ะ น้องนัทธ ปิดเทอมนี้ให้ทำงานที่เพชรแหละฝากกะช่างที่เค้ามาติดแอร์ให้บ้านแม่แล้ว เค้าคงให้ค่าขนมบ้าง หรือว่าจะทำเสาร์-อาทิตย์ อี๊เพน-โกเพน ถ้าสบายใจเรื่องอาม่าแล้วก็ดูแลตัวเองบ้าง หาความสุขใส่ตัวเองบ้าง ตรวจสุขภาพบ้าง (อิอิอิมิ้ลค์บอกอี๊เพนด้วยว่าอี๊เพนอายุเยอะแล้ว) ต้องตรวจร่างกายปีละ 1 ครั้งนะเป็นห่วง

ด้วยรักและเคารพ
รักเจ๊ รักเพน

ตั้งชื่อบ้าน

อี๊เพนเปิดให้มีการประกวดตั้งชื่อบ้าน หากชื่อใครเข้าตากรรมการมีรางวัล นะจะบอกให้

ว่าแต่เจ๊ไม่ต้องกังวลเรื่องของขึ้นบ้านใหม่ ไม่ต้องหรอกพามิลค์กับพี่วิวมาเที่ยวก็พอแล้ว บ้านหลังนี้ทุกคนอยู่ได้หมดก็เป็นบ้านอีกหลังของเราที่อยู่กรุงเทพ ว่าไปแล้วบ้านเราก็รวยเนอะมิลค์เนอะ เพราะเรามีบ้านตั้งหลายจังหวัดนะ อย่างน้อยก็บ้านเพชรบุรี และก็บ้านโป่ง นี่ก็บ้านกรุงเทพอีก

วันนี้เหลาม่าอาการไม่ดีเลย ไม่ยอมเดิน ไม่ยอมกระดุกกระดิกจะนอนอย่างเดียวและก็ทิ้งน้ำหนักตัวให้คนที่ต้องพยุงทั้งหมดเลย สุดท้ายอาการเดิมถามหาทุกคน"ฐาไม่มาเหรอะ นิไม่มาเหรอะ ษิตไปไหน" ซักพักก็บ่นว่าฐาไม่มาบ้างเลย เฮ้อ...กลุ้มใจว่ะ

ตอนเย็นอี๊เพนไปซื้อของที่นัดเขาย้อย พอดีจานดาวเทียมของUBCเขามาตั้งโต๊ะให้บริการจ่ายแค่ 1000 บาทอี๊เพนก็เลยสมัครจานดาวเทียมให้ที่บ้านพี่พัทธ์เขาบอกว่าจะมาติดให้วันอังคารหน้านี้ อาทิตย์หน้าที่กลับบ้านเราคงได้ดูทีวีจากดาวเทียมแล้ว เย้..

คิดถึงทุกคนเหมือนกัน

งงกับอี๋ฐา

มิลค์อ่านแล้วงง อี๊ฐาจะเขียนจดหมายมาทำไม โทรศัพท์มาก็หมดเรื่อง ไปเที่ยวมาหนุกมั๊ยส่งรูปมาดูมั่งดิ
วันนี้เพนไปเพชร ไปเอาทะเบียนบ้านมาทำสัญญา ก็ดีใจที่น้องมีบ้านเหมือนกัน เล่นข่มกันเลยนี่หว่าจะเอา
ทีวีไปให้ตอนขึ้นบ้านใหม่ เจ๊จะให้อะไรดีละเนี่ย

คิดถึงทุกคนเลย

--o--

เพิ่งจาเข้ามาอ่านวันนี้ เห็นบ้านอี๊เพนแล้ว ดีใจด้วย งั้นเลือกสีทีวี 20 นิ้วที่ชอบได้เลย จาได้เอาไปขึ้นบ้านใหม่ให้
ชอบมิ้ลค์แต่งตัวไปหาอี๊เพน อ่ะ เพิ่งกลับมาจาก ปาย อากาศไม่หนาวเลย แต่ก็สนุกดี จาดีกว่านี้ถ้าได้ไปเที่ยวกับที่บ้านเรา
รำคาญพวกอีเดียด น้าปุ๋ม ฐาแลกกล่องทิชชู่ให้แล้วสีเหลืองนะ ตอนนี้ฐากำลังสับสนว่าเขียนจดหมายหรือเขียนในบล็อกอ่ะ
มิ้ลช่วยบอกที
คิดถึง

ตกใจจนได้ดี

พี่วิว : แม่วันนี้มิลค์ออกไปหน้าแถวด้วย ครูให้ออกไป
แม่ : ออกไปทำอะไร
วิว : ไอ้มิลค์และเพื่อน อีก 3 คน มันไหว้ครูฝ่ายปกครอง (ครูถวัล) ตอนเล่นอยู่ ทั้งขาไปและขากลับ
เลยเขาให้ไปทำเป็นตัวอย่างแก่คนอื่นที่หน้าแถว (เด็กๆ ไหว้อย่างงดงามโดยไม่มีใครสั่ง)
แม่ : เหรอ จริงเหรอะมิลค์ เก่งจังเลย
มิลค์ : แม่จริง ๆ แล้วมิลค์เล่นอยู่เห็นครูถวัลเดินมาเลยเตรียมจะแอบ แต่แอบไม่ทัน เลยไหว้อย่างงามซะเลย
ครูจึงชอบ....
แม่ : 555 (มันเอาตัวรอดดีจังเลย)

มิลค์ & อี๊เพน

อี๊เพน มิลค์ว่า 2 รูปยิ้มไม่เหมือนกัน ตอนเล่นน้ำฟันมันห่าง ยิ้มที่เพชรสวยกว่าน่ะ

คิดถึง

วันนี้โทรหาหลานสาวด้วยความคิดถึง

หลานสาวสุดที่รักถามว่า"เพิ่งไม่เจอกันแค่สอง สามวันคิดถึงอะไร"

ดู ดู๊ ดู ดูเธอถามฉันสิ

มิลค์ดูรอยยิ้มของมิลค์ 2 รูปนี้ดิ ต่างกันไหม???

บ้านอี๊เพน

มิลค์อี๊เพนมีบ้านแล้ว

ส่งรูปมาให้มิลค์ดูก่อน แล้วคุยกันนะ

ละครวันพ่อ

มิลค์

ใกล้วันพ่อแล้ว ๕ ธันวาคม วันพ่อเป็นวันสำคัญที่เราจะคิดถึงพระคุณของพ่อ อี๊เพนเรียกพ่อว่าเตี่ย เป็นอากงของมิลค์อี๊เพนคิดถึงเตี่ยมากเลย

เล่าเรื่องวันพ่อต่อเมื่อปีที่แล้วอี๊เพนได้ไปดูละครเรื่องรามเกียรติ์ ที่โรงละครแห่งชาติใกล้กับสนามหลวง มิลค์ลองดูรูปดิสวยงามมาก อี๊เพนอยากให้มิลค์ได้มาดูด้วยจัง

ปีนี้มาดูไหม

คิดถึงจ้ะ

กล้องถ่ายรูป

วันนี้มิลค์บอกอี๊เพนว่า "เขาน่าจะห้ามเอากล้องถ่ายรูปไปทุกที่เลย อี๊เพนจะได้หยุดถ่ายรูปซะที"

แล้วถ้าเขาห้ามอี๊เพนจะมีรูปเด็ด ๆ อย่างนี้เหรอะจ๊ะ

"มิลค์" เด็กหญิงบ้านนอก

วันนี้อี๊เพนโทรศัพท์คุยกับเพื่อนที่ทำงานบอกว่าไม่ไปประชุมเพราะญาติมาจากบ้านนอก

มิลค์หันมาค้อนขวับแล้วพูดว่า "มาว่าฉันบ้านนอกถ้าเธอไปบ้านฉันเธอก็บ้านนอกเหมือนกันแหละ"

555

นางเงือก"มิลค์"

ลูกใครหว่า!!! น้องใครอะ???

ยิ้ม ยิ้ม

อี๊ฐา เพิ่งจาเข้ามาอ่าน อ่านแล้วยิ้มทุกเรื่องเลยโดยเฉพาะ เรื่องกบ ของวิว พูดถึงแล้วอยากกินมั่ง แล้วก็ดูรูปที่พี่วิว กับ มิ้ลค์ไปลอยกระทงใส่เสื้อเท่ห์จริงๆ
อี๊ไม่ได้ไปลอยกระทงอ่ะ แต่น้าวัฒน์พาไปกินข้าว งงมะ ที่ไม่ไปลอยเพราะคนเยอะ ไปดูบรรยากาศอย่างเดียว ก็ดี พี่วิว วันอาทิตย์ไปกรุงเทพสิ อี๊ก็อยากไป อยากไปกินอาการญี่ปุ่นด้วย แล้วที่กรุงเทพมีโมเดลที่วิวชอบเยอะมากกกกกกกกกก ไปเลือกได้เลย อี๊ให้ตังค์ซื้อ แต่มีข้อแม้ว่า เจอกันตอนปีใหม่เอาสแตมป็ 7-11 ทอง ให้อี๊ด้วย 20 ดวง โอเคมะ
ตอนนี้ที่ชลบุรีอากาศหนาวกำลังดี พี่วิว กะมิ้ลอย่าลืมใส่เสื้อกันหนาวไปโรงเรียนนะ เป็นห่วงอ่ะ email ของอี๊ tatingta@hotmail.com

(อี๊ฐาพิมพ์เองนะเนี่ย) นอนก่อนะ คิดถึงมาก โทรหาเฮียแล้วเค้าบอว่าเค้าดูอาม่าเป็นอย่างดี

วันอาทิตย์นี้มิลค์อยากไปไหนจ๊ะ

มิลค์วันอาทิตย์นี้มิลค์อยากไปเที่ยวที่ไหน ไปร้านหนังสืออีกไหม อย่าลืมเอาชุดว่ายน้ำมาด้วยนะเอารูปคราวที่แล้วที่มิลค์มาให้ดูเล่น ๆ ที่อี๊เพนพาไปกินอาหารญี่ปุ่นที่มีไข่ตุ๋น กุ้งชุบแป้งทอดเขาเรียกว่า "เทมปุระ"

ตะดี้เล่าเรื่องเท้งลืมบอกไปว่าตอนนี้ที่บ้านเราไม่มีเท้งแล้ว เพราะมันพัง มันรั่วมากกู๋ษิตก็เลยเอาออกไปสะพานบ้านเราก็เลยเหลือแค่นั้นน่ะ

อี๊เพนจะรอนะมิลค์ บอกแม่ว่าให้ใส่ชุดสีขาวนะทั้งเสื้อและกางเกง แล้วพี่วิวมาด้วยหรือเปล่า คืนนี้อีเพนจะโทรหานะจ๊ะ

เท้ง

เมื่อก่อนที่บ้านเพชรเราจะมีสะพานเชื่อมจากตัวบ้านลงไปในคลองหน้าบ้านเรียกว่า "เท้ง" ดูรูปตามนะ เท้งนี้จะช่วยให้เราเดินสะพานง่ายมากเลยและทั้งหมู่บ้านบางสามแพรกมีเท้งอยู่ 3 ที่ คือ 1 บ้านเรา 2 ที่โรงเรียน 3 ที่บ้านลุงริน

ส่วนที่เป็นทางเดินนั้นเราเรียกว่า "ตะเข้" ตอนเย็น ๆ แม่และอี๊เพนจะไปนั่งเล่นที่ตะเข้กัน บางทีก็เอาพายมาพายสมมติว่ากำลังพายเรือกันอยู่ ตอนนั้นยังเด็กแม่ยังไม่ให้ลงไปพายเรือเล่น แล้วก็เล่นน้ำกันใกล้ตลิ่ง ส่วนตรงเท้งจะน้ำลึกมากแต่หากใครว่ายน้ำแข็งแล้ว เขาก็จะไปกระโดดน้ำที่ตรงเท้งนั่นแหละ

แต่พอบ้านเราใช้เท้งมานาน ๆ มันก็รั่วเมื่อน้ำเข้ามาก ๆ ก็ต้องเปิดฝาเท้งลงไปวิดน้ำเท้งกันไม่งั้นเท้งอาจจะจมได้ อี๊เพนเล่ามิลค์อาจจะนึกภาพตามไม่ถูกเพราะมิลค์ยังไม่เคยลงไปในเท้งเนอะ

เอาไว้อี๊เพนมีตังค์มากกว่านี้จะซื้อเท้งมาไว้หน้าบ้านเราอีกจะได้มีที่นั่งเล่นกันเนอะมิลค์เนอะ คราวนี้แถมวิวเนอะด้วย

ลอยกระทง

มิลค์อ่านที่อี๊เพนเขียนเรื่องเดือน 11 กับ เดือน 12 รู้ได้ไงว่ามิลค์สงสัยอยู่ อัจฉริยะว่ะ

(เพิ่งจะถามแม่ตอนเช้าวันลอยกระทง)

มิลค์ : แม่เดือนนี้มันเดือน 11 ทำไม่เพลงร้องว่าวันเพ็ญเดือน 12 ล่ะ

แม่ : เดือน 11 เป็นเดือนสากล เดือน 12 เป็นเดือนของไทย ที่มีข้างขึ้น ข้างแรม

มันช่างสงสัยจริง จริ๊ง มิลค์บอกว่าไว้ไปเพชรไปลอยกันไหม่ก็ได้

แม่น้ำกับเดือนสิบสอง

วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นองเติมตลิ่ง เราทั้งหลายชายหญิง สนุกกันจริงวันลอยกระทง

เดือนพฤศจิกายนหากนับตามปฏิทินเท่ากับเดือนสิบเอ็ด (11) แต่หากนับตามเดือนไทยจะเป็นเดือนสิบสอง (12) เพลงก็เลยร้องว่าวันเพ็ญเดือน12

ตอนนี้เป็นหน้าน้ำ ฉะนั้นคนที่บ้านติดน้ำก็จะมีกิจกรรมที่เกี่ยวกับน้ำ เช่นที่บ้านเพชรเราก็จะมีประเพณีแข่งเรือยาว พี่นัทธ์เราก็เล่นกับเขาด้วย ส่วนพ่อของมิลค์นั่นอาการหนักนะนั่น ชอบเล่นเรือจนลืมลูก 555

แม่อาจจะช่วยเล่าเสริมนะ เมื่อก่อนพอมีแข่งเรือพวกเด็ก ๆ ก็จะนั่งเรือลำใหญ่ไปจอดข้าง ๆ แม่น้ำ (ริมตลิ่ง)ส่วนใหญ่จะได้ไปดูที่วัดเขาตะเครา แล้วพวกเราก็จะตะโกนเชียร์เรือกันสนุกดี แต่อี๊เพนไม่ค่อยชอบดูหรอกสงสารเรือที่แพ้

เรือยาวเมื่อไม่ได้แข่งก็จะมาพักเรือใกล้ ๆ เรือใหญ่ที่จอดอยู่และเขาจะมีแจกข้าวห่อ เมื่อก่อนเป็นข้าวห่อใบบัวคือ เอาใบบัวมาห่อข้าว มิลค์เคยเห็นไหม

มิลค์ไปดูเรือแล้วเล่าให้ฟังบ้างนะ เพราะตอนอี๊เพนเด็ก ๆ กับตอนมิลค์เด็ก ๆ บรรยากาศคงไม่เหมือนกันเนาะ

อี๊เพนจะรออ่านเน้อ

วันลอยกระทง

วันนี้วันลอยกระทง หลาน ๆ ไปลอยที่ไหนกันจ๊ะ

อ่านเรื่องที่แม่เล่าสนุกดี อี๊เพนลืมไปแล้วที่ยายเคยสอนให้ท่องก่อนลอยกระทง

แม่มิลค์ กับวิว เก่งนะจำได้

วิวมาเที่ยวกรุงเทพกับแม่ด้วยดิ จะพาไปเลือกซื้อเกมส์ด้วยนะ

แล้วเจอกันนะ เออ!!! เรื่องเด็กกินกบตลกดีอะ 555

คิดถึงจ้ะ

อี๊เพนเอง

วิวอยากเล่า

อี๊เพน อี๊ฐา วิวเล่าเรื่องที่เเม่ทำกับข้าวไห้วิวอ่ะ ทีเเรกเเม่ทำกบผัดเผ็ดวิว พ่อ เเม่ ก็กินกันเเต่มิลค์บอกว่าบ้านนี้กินกบกันด้วยหรอ ! วิว พ่อ เเม่ ก็หัวเรอะกัน
เเล้วซักพักมิลค์มันก็บอกว่าไหนลองชิมหน่อย ซิ มิ้วก็ลองกินเเล้วก็บอกว่าเอออร่อย มิลค์มันก็กินไปเรื่อยทั้งๆ ที่ทีเเรกบอกว่าบ้านนี้กินกบด้วยหรอ
(วิวพิมพ์เองนะเนี่ย)

ลอยกระทงบ้านเรา

ใกล้ถึงวันลอยกระทงแล้ว คิดถึงปีที่เราไปลอยที่บ้านกัน ลอยที่โรงเรียน...แล้วมารอที่ดูที่หน้าบ้านว่ามีของใครที่ยังลอยได้นานบ้าง สนุกดี
หาประสบการณ์ให้ลูก ๆ หลาน ๆ ที่ไม่เคยลอยที่บางสามแพรก คิดถึงตอนเด็ก ๆ ที่แต่ละบ้านมาลอยกระทงที่หน้าบ้านเพราะเมื่อก่อนไม่มีถนน
ไปไหนกันไม่ได้แต่เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปจนหาภาพเก่า ๆ ไม่ได้แล้ว หากปีไหนตรงกับวันหยุดเราจะไปลอยที่บ้านกัน...
วันนี้เล่าให้มิลค์-วิว ฟัง ยังอยากไปลอยที่บางสามแพรกกันเลย ดีใจจัง จำที่แม่สอนให้ท่องตอนลอยกระทงได้ไหม
"ข้าขอยอกร ยกตั้งวังซ้อน เหนือเกล้าเกศา แด่พระคงคา ไหลมาแต่บน ฝูงสัตว์ ฝูงคน กิน อาบ บาบมี
กระทงอันนี้ ลอยล่องท่องท่า มาลาหลายสี ธูปเทียนอัคคี ข้านี้บูชา" (เท่าที่จำได้อาจจะะเพี๊ยนไปบ้าง)
แล้วอธิษฐาน....

ขนมเค็กวันเกิด

วันเกิด รู้สึกว่าใกล้วันเกิดของคนในบ้านเราหลายคนนะ

มิลค์ลองนึก ๆ ดูซิว่าใกล้ถึงวันเกิดใครบ้าง

วันเกิดอี๊เพนเมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา หลาน ๆ (จริง ๆ แล้วหมายถึงแม่นิ)

ซื้อเค็กวันเกิดให้ โอ้โฮ!!! อี๊เพนหน้าบานเลย ดีใจที่ได้เป่าเค็กวันเกิด

แต่วันนี้อี๊เพนมีรูปเค็กวันเกิดที่เลขาอี๊เพนเขาซื้อให้ เป็นเค็กที่สมัยเด็ก ๆ แม่และอี๊เพนขายและชอบกินกันมาก น้าหนิงเลขาอี๊เพนเขาเป็นคนชอบของเก่า ๆ เหมือนอี๊เพน

มิลค์เห็นแล้วอยากกินไหม เคยกินเค็กแบบนี้หรือเปล่า

เมื่อตอนแม่เด็ก ๆ อันละบาทเดียว

สเวนเซ่น

เมื่อวานมิลค์บอกอี๊เพนว่าวันอาทิตย์ที่ 16 พฤศจิกายน 2551 นี้

มิลค์จะมากรุงเทพเพราะแม่มาเรียนธรรมะ ทำให้อี๊ เพนนึกถึงเมื่อครั้งที่แล้ว

คราวที่มิลค์มากรุงเทพและอี๊เพนพามิลค์ไปหาซื้อหนังสือกัน และเราก็ไปกินไอติมสเวนเซ่นกันเนอะ ดูรูปดิมิลค์มีความสุขกับการกินไอติมม๊าก

แม่เคยเล่าว่า ไปกินสเวนเซ่นกับมิลค์

หลังจากสั่งไอติมเสร็จแล้ว

มิลค์ : แม่มิลค์รู้แล้วว่าทำไมเวลาเราสั่งไอติมแล้วเขาต้องพูดทวนซ้ำ

แม่ : ทำไมเหรอะ

มิลค์ : เพราะเขากลัวทำผิด

อี๊เพนฟังแม่เล่าแล้วก็นึกสงสัยในใจว่า

"หลานฉันนี่ช่างสงสัยตลอดเวลาเลยนะเนี่ย"

แต่อี๊เพนว่าเป็นนิสัยของเด็กฉลาด "เนอะมิลค์เนอะ"

เหลาม่า

มิลค์อ่านเรื่องเหลามาแล้วถามที่เหลาม่าพัดให้จริงอะ อี๊เพนนี่เป็นคนสร้างปัญหาเนอะ ชอบร้อนมั่ง (คนอื่นเขาไม่เห็นร้อนเลย) ยุงกัดมั่ง
อี๊เพนตัวแสบบบบ...................จากมิลค์

อี๊เพน...เจ๊ใหญ่

รักอี๊เพน

พวกเรารักเหลาม่า

มิลค์จ๊ะ

วันนี้อี๊เพนจะเล่าให้ฟังว่าเมื่อตอนเด็ก ๆ นั้นที่บ้านเพชรเรานั้นมีอาชีพขายของขายขนมเยอะแยะเลย

ขายข้าวสาร น้ำมันและอื่นๆ เรียกว่าร้านขายของชำ อากงของอี๊เพนก็ทำเตาถ่านด้วย วันหลังจะเขียนเล่าอีกเรื่องเตาถ่าน ส่วนอาม่า (หรือเหลาม่าของมิลค์) ขายปูแสมดองซึ่งต้องนั่งรถไฟไปขายที่นครปฐม

ตอนอี๊เพนเป็นเด็ก เหลาม่าใจดีมากซื้อขนมมาให้ประจำเลย และก็ใจดีไม่เคยตี แต่แม่อี๊เพน (ยายมิลค์อะ) ตีอี๊เพนแทบทุกวันเลยแต่อี๊เพนก็ดื้อด้วยหละ เหลาม่าจะขับเรือไปจอดที่สถานีรถไฟเขาย้อยตั้งแต่เช้ามืดและก็จะขึ้นรถไฟไปขายปูต่อ เหลาม่าเหนื่อยมากเลยแต่เหลาม่าก็เหนื่อยเพื่อหลาน ๆ

กู๋ษิต แม่ อี๊เพน และอี๊ฐา นอนกับเหลาม่าทุกคนตอนเด็ก ๆ ที่บ้านเพชรเราไม่มีไฟฟ้าใช้อี๊เพนจำได้ว่าเวลานอนเหลาม่าจะคอยพัดให้ทั้งคืนเลยกลัวหลาน ๆ จะร้อน พัดทั้งมุ้งเลย

และที่บ้านเราก็ยุงชุมมาก ยุงมันชอบมากัดที่เท้าของอี๊เพน เหลาม่าก็จะเกาให้ตลอดเลยเหลาม่าจะคอยให้เงินเวลาที่กู๋ษิต แม่ อี๊เพน อี๊ฐาไปโรงเรียน และเวลาที่พวกอี๊ไปเรียนในเมืองเพชรเหลาม่าก็จะตามไปอยู่ด้วย ไปขายก๊วยจั๊บ เหลาม่าสู้ชีวิตมาตลอดเพราะอยากเลี้ยงหลาน ๆ ทุกคนให้อยู่สุขสบาย

เหลาม่ารักกู๋ษิตมากเพราะเป็นหลานชายคนเดียว แต่อี๊เพนก็รู้ว่าเหลาม่ารักหลาน ๆ ทุกคน และรักเหลนทุกคนมากด้วย

ตอนนี้เหลาม่าแก่แล้วทำงานไม่ไหวแล้วและไม่สบายพวกเราทุกคนมีหน้าที่ต้องดูและเหลาม่าเพราะเหลาม่าเลี้ยงพวกเราเหมือนเป็นแม่อีกคน

เวลาที่อี๊เพนกลับบ้านเพชรแล้วดุเหลาม่า อี๊เพนก็เสียใจมาก แต่อี๊ก็นิสัยไม่ดีที่ชอบดุ

อี๊เพนอยากให้เหลาม่าอยู่แบบสบาย ๆ อยากให้กู๋ษิตดูแลเหลาม่าให้ดีที่สุด

แต่อี๊เพนก็ทำได้แค่นี้ เพราะว่าอี๊เพนอยู่ไกล

ตอนนี้อี๊เพนกำลังซื้อบ้านน่าจะรู้ผลภายในเดือนนี้ หากซื้อได้อี๊เพนจะพาเหลาม่ามาอยู่ด้วย

แล้วมิลค์มาเที่ยวหาอี๊เพนด้วยนะ

แมลงคืน

แม่ยุงที่มันกัดเราเนี่ยน่าจะชื่อแมลงคืนเนอะ ที่มันบินตอนกลางวันเรายังเรียกแมลงวันเลย แป่วววว

555

วันนี้ชลบุรีฝนตกหนักช่วงบ่ายเพิ่งจาหยุด แล้วอินเทอเน็ตเพิ่งใช้ได้อี๊ฐาเลยเพิ่งเข้าอ่าน
บัณฑิตน้อย น่ารักมากกกกกกกกก ฝากบอกแม่ด้วยว่าพรุ่งนี้จ่ายตัง แล้วก็ส่งมาอีก นะ เขียว 2 กันแดด 6 ขวด สบู่ 1 โหล จ้า
คิดถึงมาก

ฉันจะไม่ท้อถอย

มิลค์และหลาน ๆ ทุกคน
อี๊เพนได้รับอีเมล์มามีวีดีโอคนพิการเต้นบัลเล่ต์
ดูแล้ว ทึ่ง!!! โอ้โหเขาทำได้ยังไงนะ

เลยอยากให้หลาน ๆ ทุกคนได้ดูมั่ง
แล้วเวลาเจอกันอี๊เพนจะถามมิลค์ว่า
ดูแล้วทึ่งหรือเปล่านะ


แต่สำหรับอี๊เพนดูแล้ว
คิดว่าต่อไปนี้...ฉันจะต้องไม่ท้อถอย
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นจ้ะ

บัณฑิตมิลค์

วันรับประกาศบัณฑิตน้อยของหลานสาวมิลค์
ฉันออกจากบ้านที่กรุงเทพแต่เช้าตรู่ พร้อมของขวัญ 1 กล่อง

เมื่อไปถึงบ้านโป่งแม่ก็พาสาวน้อยมิลค์ไปแต่งหน้า
อี๊เพนเห็นมิลค์ตอนแต่งหน้าแล้ว ตะลึง ตึง ตึง
โอ้โหสวยน่าดู ลูกสาวยัยนิ

แต่ตอนนั้นรู้สึกว่าจะเริ่มฟันหลอ สาวมิลค์ก็เลยไม่กล้ายิ้ม 555
แต่วันนั้นมีเรื่องตลกคือว่า ตอนที่เอาของขวัญให้มิลค์
มิลค์อ่านการ์ดที่อี๊เพนเขียนให้ว่า

มิลค์ที่...

บัณฑิตน้อยคือก้าวแรก อี๊เพนจะรอวันที่มิลค์รับปริญญาเอกนะหลาน...

(จำไม่ได้หมดต้องขอการ์ดแม่มาดูอีกที)

และมิลค์ก็ปิดปากยิ้มตอนแรกอี๊เพนนึกว่าอ่านไม่ออกก็เลยเว้นไว้ อี๊เพนก็สงสัยว่าทำไมไม่อ่าน

หรืออ่านไม่ออกก็ไม่น่าจะใช่

เพราะปกติมิลค์อ่านหนังสือได้เก่งแล้ว

แต่ความจริงแล้วมิลค์เขินค่ะ อี๊เพนเขียนว่า
มิลค์ที่รัก และลงท้ายว่าหลานรักด้วย

แต่มิลค์ไม่ยอมอ่านคำว่า "รัก"

พอหันไปดูเห็นมิลค์นั่งปิดปากอมยิ้มอยู่ ก็เลยถึงบางอ้อ

ตอนที่เขียน Blog นี้มิลค์อยู่ป.1

อ่านหนังสือได้ตั้งหลายเรื่องแล้ว

และกำลังอ่านเรื่องโต๊ะโตะจัง สนุกเนอะมิลค์เนอะ

เอาไว้อี๊เพนจะหาหนังสือ มานี ชูใจ (เป็นหนังสือเรียนของอี๊เพนและแม่เมื่อตอนเด็กๆ) มาเล่าให้มิลค์ฟัง

หรือมิลค์จะให้แม่เล่าไปก่อนก็ได้นะ

นินจา

ตลกดีนะมิลค์
ความเบ๊อะบ๊ะ ทำให้เราเจ็บได้นะ
ทำอะไรต้องระวัง ไม่เชื่อดูคลิปวีดีโอสิ

อยากให้มิลค์เล่าเรื่องอีกเยอะ ๆ

มิลค์อี๊เพนอ่านเรื่องธิดาวานรที่มิลค์เล่าแล้วสนุกดี
อยากให้มิลคเล่าอีก หากดูละคร หรืออ่านนิทาน
แล้วมาเล่าให้อี๊เพน กับอี๊ฐาฟังอีกนะ

อยากฟัง อยากอ่านอีกจ้า

เอ๊... แต่ทำไมอี๊ฐาเงียบไปเลยนะ

สงกรานต์...บ้านเรา

วันสงกรานต์ที่ผ่านมา อี๊เพนคิดว่าคงเป็นวันที่หลาน ๆ อี๊เพน/โกเพน รอคอย
เพราะจะได้เล่นน้ำกันให้ชุ่มปอด

วันนั้นน้องเล็กของบ้านเราสนุกน่าดู เธอปีนตุ่มตักน้ำอย่างไม่ยอมแพ้พี่ ๆ (ดูรูปประกอบ)
ถึงจะตัวเล็กเธอก็สู้ตายค่ะ ด้วยปืนฉีดน้ำแบบเป้รูปโดเรมอน พวกพี่นัทธ์ พี่วิว พี่พัทธ์ยังสู้เธอไม่ได้

สุดท้ายเปียกไปตาม ๆ กัน
สงกรานต์ที่ผ่านมามิลค์ พี่พัทธ์ แม่ อี๊เพน น้าปุ๋มได้ไปเที่ยวที่บ้านชวดที่บางเค็ม
ขากลับพี่พัทธ์ กับน้องมิลค์กลับมาเล่นน้ำที่คลองชลประทาน เส้นทางสายใน
สนุกกันใหญ่เลยเนอะมิลค์เนอะ (เนอะ) 555

คำว่าเนอะมิลค์เนอะ เป็นคำที่เราใช้หมายถึงว่า “ใช่ไหมเธอ”
แต่หากสาวมิลค์เกิดงอนขึ้นมา เธอจะตอบว่า “ไม่เนอะ”

อยากให้ถึงสงกรานต์อีกเร็ว ๆ จัง จริงมั้ยมิลค์

ธิดาวานร

วันนี้ธิดาวานร อวสานแล้ว นางเอกอิยวดีเจอพ่อกับแม่ตัวจริง แม่ (เพื่อนน้าปุ๋ม) จำความได้แล้ว
เจอเพชรสีชมพู พรานเส็งกับนายสุชาติกลับตัวเป็นคนดีแล้ว เอมฤดีกับนาตยา
(ตัวร้าย) รถคว่ำและระเบิด ตายกันหมด คำรณ (ตัวร้าย) ก็ถูกนกยักษ์ฉกตาย
เหมือนกัน

อยากล้างกระถางล้างตีนบ้าง

มิลค์อยากทำบ้าง อยากให้อี๊เพนกับแม่สอน
อะไรที่แม่กับอี๊เพนเคยทำมิลค์อยากทำเป็นมั่งจัง (ไม่รู้ว่าโม้รึเปล่า)

กระถางล้างตีน

ก่อนอื่นต้องขอโทษคนอ่านก่อนจ้ะ เพราะใช้คำว่าตีนไม่สุภาพ แต่เป็นคำไทยโบราณนะจ๊ะ

แต่มันเป็นคำศัพท์ที่เรียกอย่างนี้จริง ๆ จ้ะ

มิลค์..ตอนเด็ก ๆ ที่บ้านเพชรของเราไม่ค่อยมีใครใส่รองเท้า ส่วนใหญ่เดินเท้าเปล่า ๆ กัน

ขนาดแม่ อี๊เพน อี๊ฐาไม่โรงเรียนยังไม่ใส่รองเท้ากันเลย เพราะเพื่อน ๆ ในโรงเรียนไม่มีใครใส่กัน

เวลาที่จะไปบ้านใคร หรือขึ้นไปบ้านใครก็ต้องล้างเท้าก่อน

วิธีการ

ก้าวลงไปยืนอยู่ตรงก้อนหินตรงกลาง (ดูรูป) แล้วใช้เท้าวักน้ำขึ้นมา

และถู ๆ เพื่อให้ขี้ดินหลุดจากเท้าเรา เมื่อสะอาดดีแล้วก้าวออกมา

เช็ดผ้าขี้ริ้วอีกครั้งก่อนขึ้นบ้านคนอื่นเขา

และเมื่อตอนเด็กที่โรงเรียนคนที่ถูกทำโทษต้องถ่าย"กระถางล้างตีน"

คือ การทำความสะอาดและเติมน้ำใหม่เข้าไป (น้ำในกระถางล้างตีนนั้น สกปรกและเหม็นมากค่ะ)

อยู่ที่บ้านเรา แม่กับอี๊เพนจะต้องช่วยกันล้างกระถางล้างตีนเฉลี่ยอาทิตย์ละครั้ง

โดย ต้องยกก้อนหินตรงกลางออกมาก่อนและค่อย

ยกกระถางขึ้นแล้วอี๊เพนคอยดันด้านหลังของกระถางไว้เพื่อเทน้ำเก่าออกไป

ส่วนแม่จะเอาน้ำที่ซักผ้าแล้ว (เป็นการประหยัดน้ำ) ใส่กระป๋องสาดเข้าไปที่กระถางล้างตีน

เมื่อสะอาดแล้วค่อยวางกระถางลง แล้วยกก้อนหินที่เป็นแท่นยืนใส่ลงตรงกลางกระถาง

จากนั้นค่อยหิ้วน้ำเทใส่ลงไปให้เต็ม หรือท่วมหินตรงกลาง

ถึงแม้ว่าเราจะต้องเป็นคนล้างกระถางล้างตีน แต่ข้อดีคือ เราได้ล้างเท้าของเราคนแรกที่มีการเปลี่ยนน้ำจ้ะ

ไม่เชื่อลองถามแม่ดูว่าจริงไหม

เริ่มต้นจากแกงส้ม เหมือนกัน อิ..อิ

มิลค์ที่รัก...
อี๊เพนอ่านเรื่องของมิลค์ด้วยความตื่นเต้น

เพราะอี๊เพนตอนเด็กสิ่งที่ถามแม่ (ยายของมิลค์)

เรื่องกับข้าว คือ "น้ำพริกแกงส้มทำไงแม่"

ยายบอกอี๊เพนว่า
เอาพริกแห้ง 10-15 เม็ดเด็ดเป็นท่อน ๆ ก่อนแล้วแช่น้ำ
เมื่อพริกนิ่มแล้วบีบน้ำออกใส่ครก

(ตอนนี้อาจจะแสบมือนะ)
พร้อมกับเกลือเม็ด ๆ เล็กน้อย แล้ว

ตำ ตำ ตำ ตำ จนแหลก

(ตอนนั้นไม่มีเครื่องปั่นเหมือนมิลค์นะ)

ใส่หัวหอมแดง 7-8 หัว

กะปิประมาณก้อนเท่าหัวแม่มือ (นิ้วโป้งจ้ะ)
และ ตำ ตำ ตำ จนเข้ากันดี จนได้พริกแกง
จากนั้นละลายน้ำ ตั้งไฟ และทำเหมือนมิลค์เปี๊ยบเลย

ทำไมมิลค์ชอบมาเลียนแบบอี๊เพนเนี่ย ฮึ!!!

แต่อี๊ว่ายายทำแกงส้มใบมะขามอ่อนกับปูแสม

(อ่านว่า สะ-แหม)
อร่อยที่สุดในโลกเลย ไม่เชื่อถามแม่มิลค์ดูดิ

วันนี้เลยเอารูปเก็บใบมะขามที่บ้านชวดมาฝากจ้า

แกงส้มดอกแค

วันนี้มิลค์ช่วยแม่ทำแกงส้มดอกแค ใส่พริก เกลือ กะปิ หัวหอม แล็วก็ปั่นให้ละเอียด
แล้วเทพริกใส่หม้อ ต้องเอาน้ำใส่เครื่องปั่นแล้วเขย่าให้พริกมันออกให้หมด (ลูกสอนแม่) แล้วเอาไปต้ม
แล้วก็คน ๆ ๆ แล้วก็เอามะขามมาใส่น้ำแล้วก็บีบ ๆ ๆ ใส่หม้อ
ล้างดอกแค แล้วก็เอาใส่หม้อ ใส่กุ้ง 15 ตัว เสร็จ ที่อยากรู้จะได้ทำเป็นตอนโตงัย

"ไอ้มิลค์"

บทสนทนาในวันหนึ่งหลังกีฬาสีของเด็ก ป.1

อี๊เพน : ทำไมเสียงมิลค์แหบล่ะ (อี๊เพนเดาเอาว่าคงเป็นเพราะเพิ่งผ่านกีฬาสีมาหมาด ๆ คุณเธอเชียร์อย่างไม่ออมแรง ออมเสียงใดใด มิลค์ทำอะไรทุ่มสุด ๆ ร้องเบา ๆ ไม่ได้ค่ะ)
มิลค์ : แหบแล้วมันเกี่ยวอะไรกับ

อี๊เพนล่ะ อ้าว แป่ว!!!

(อี๊เพนไม่ละความพยามคุยต่อ)
อี๊เพน : มิลค์พี่วิวไปไหนล่ะ
มิลค์ : เล่นกับหมาอยู่
อี๊เพน : อ๋อไอ้ด๊อกน่ะเหร่อ

(พูดไปก็นึกได้ว่าอี๊เพนจำชื่อมันผิด นั่นมันหมาบ้านลุงรินนี่นา)

มิลค์ : ไอ้ด๊อกมันจะมาอยู่บ้านมิลค์ได้ไง เอ้อ อี๊เพนหนิ หมามิลค์ชื่อไอ้ทอยย..ย

(แต่เสียงจะเหมือนไอ้ถอยยซะมากกว่า เอ่อ..คือว่าเธอเหน่อค่ะ)

อี๊เพน : อ๋ออ แล้ว “ไอ้มิลค์” (เน้นเสียง) ล่ะ อยู่ไหน
มิลค์ : ฮึ!!! (สาวมิลค์เงียบไปนิด)
อี๊เพน : อ้าวไมล่ะ (แอบหัวเราะกิ๊กกั๊ก)
มิ้ลค์ : ก็ว่ามิ้ลค์เป็นหมาน่ะดิ (รู้ทันอีกแน่ะ)

ปิดท้ายการสนทนาวันนั้น
มิลค์ : “อี๊เพนมิลค์จำเบอร์อี๊เพนได้แล้ว" พร้อมกับส่งเสียงเหน่อ ๆ ออกมาเป็นเบอร์โทรศัพท์
อี๊เพน : โหจำได้ไงอะ
มิลค์ : ก็มิลค์แจ๋วอะดิ
(แหม..เจ๋งจริงแม่หลานสาว)

ม๊อบ

มิลค์ดูรูปแล้วให้แม่ช่วยอ่านใน web พร้อมกับพูดว่าอุตส่าห์บอกอี๊เพนไม่ไห้ไปม๊อบแล้ว อี๊ฐามาเป็นซะอีก + น้าวัฒน์ อีกต่างหาก
(ไปวันเดียวถ่ายรูปซะยังกับไปเป็นเดือน) พี่วิว อดไม่ไหวบ้านนี้บ้ากล้องกันทั้งบ้าน น น น (พักจากการซ้อมเป่าขลุ่ย)
วันนี้พี่วิวไปแอบดูคะแนนมา รวมแล้วได้ 832 คะแนน น่าจะ 83.2 % ไม่รู่ว่าโม้หรือเปล่า
มิลค์ยังไม่รู้เลย

เข้ามาคนแรกเลย

อ้าว วันนี้อี๊เข้ามาคนแรกเหรอเนี่ย

ยิ้มด้วย 2 คน

อี๊ฐา + น้าวัฒน์ อ่านแล้ว ก็ยิ้ม เหมือนกัน นาฬิกาคงได้พรุ่งนี้นะ

บ้านหลายเรื่อง...อี๊ฐามาม๊อบ

ตอนนี้บันทึกเรื่อง"รัก รัก"ของอี๊เพนกำลังได้รับความนิยมอย่างหนัก

ฝ่ายยัยมิลค์เจ้าของเรื่องก็บังคับให้อี๊เพนเขียนทุกวัน

ฝ่ายอี๊ฐาอ่านแล้วไม่รอช้า รีบถามทันทีว่า

"หากฐาจะเขียนมั่งต้องทำไง"

บ้านเราก็เลยมะรุมมะตุ้มเขียนอยู่บล็อกเดียวกัน

ก็สนุกดีอีกแบบ

มิลค์อี๊เพนว่า ต้อนรับสมาชิกใหม่กันหน่อยดีกว่า...

มีอยู่วันหนึ่งจู่ จู่มีโทรศัพท์จากคนชลบุรีว่า "ฐาจะมากู้ชาติ"อี๊ก็เลยพาไปปรากฏว่าไปถึงไม่ค่อยตั้งใจฟังเขาพูดกันเท่าไหร่ เพราะมัวแต่ถ่ายรูปโดยเฉพาะน้าวัตน์ โอ้โห..กว่าจะผูกผ้า คว้ามือตบมาถ่ายรูป มิลค์ดูรูปเอาเองละกันนะ

มีทั้งรูปคู่ รูปเดี่ยว แอ่น แอน แอ๊น...เชิญชมก๊า

อี๊เพน...แสนดี

มิลค์อ่านเรื่องที่อี๊เพนเขียนแล้วสนุกมากๆๆ ยิ้มตลอดเลย อ่านกันทั้งบ้านเลย
วันนี้ลองพิมพ์หาเท่านี้ก่อนแล้วจะเข้าไปพิมพ์ใหม่นะจ๊ะ

ปล.ฟันหน้าขึ้น 2 ซี่ แล้ว อาทิตย์หน้าเจอกัน

จากน้องมิลค์

พายุ

แม่นั่งดูหัวพี่วิวด้วยความเป็นห่วงเพราะเห็นตุ่มใส ใส ขึ้นอยู่บนหัวและในจุดนั้นผมพี่วิร่วงหายไป
วิว : แม่ถ่ายรูปให้วิวดูหน่อย มันเป็นไงแม่
มิ้ลค์ : แม่มิ้ลค์ถ่ายให้เอง (จัดแจงเอากล้องมาตั้งท่าถ่ายเรียบร้อย)
มิ้ลค์ : แม่ไม่เห็นมีเลย มิ้ลค์เห็นแต่พายุ
แม่ : พายุ อะไรมิ้ลค์
มิ้ลค์ : ก็ไอ้ที่มันวน วนอยู่บนหัวพี่วิวน่ะ
แม่ : นั่นเขาเรียกขวัญจ้ะ
มิ้ลค์ : เหร่อแม่

วันครู

เด็กหญิงมิ้วรบเร้าให้แม่ไปเก็บดอกไม้ในหมู่บ้าน ไว้สำหรับไหว้ครูในวันรุ่งขึ้น
แม่ : พรุ่งนี้ค่อยเก็บก็ได้ลูกเดี๋ยวมันจะเหี่ยวซะหมด
มิลค์ : ก็ได้ (แอบทำหน้างอเล็กน้อย)
รุ่งเช้ามิ้วและแม่ไปถึงสวน ดอกไม้แทบไม่เหลือแล้ว เพราะโดนคนอื่นตัดหน้าไปแล้ว
มิลค์ : เห็นมั้ยแม่... แม่ก็ไม่ได้ถูกไปทั้งหมด
แม่ !!!

ตกตอนเย็น
แม่ : มิลค์เป็นไงบ้างไหว้ครู
มิลค์ : ก็ดี แต่ครูเขาทิ้งดอกไม้ของเด็กหมดเลย เหลือไว้แต่อันที่สวย ๆ จริง ๆ ครูเขาน่าจะทิ้งตอนเด็กกลับบ้านแล้วนะแม่
แม่ : !!!