บัณฑิตมิลค์

วันรับประกาศบัณฑิตน้อยของหลานสาวมิลค์
ฉันออกจากบ้านที่กรุงเทพแต่เช้าตรู่ พร้อมของขวัญ 1 กล่อง

เมื่อไปถึงบ้านโป่งแม่ก็พาสาวน้อยมิลค์ไปแต่งหน้า
อี๊เพนเห็นมิลค์ตอนแต่งหน้าแล้ว ตะลึง ตึง ตึง
โอ้โหสวยน่าดู ลูกสาวยัยนิ

แต่ตอนนั้นรู้สึกว่าจะเริ่มฟันหลอ สาวมิลค์ก็เลยไม่กล้ายิ้ม 555
แต่วันนั้นมีเรื่องตลกคือว่า ตอนที่เอาของขวัญให้มิลค์
มิลค์อ่านการ์ดที่อี๊เพนเขียนให้ว่า

มิลค์ที่...

บัณฑิตน้อยคือก้าวแรก อี๊เพนจะรอวันที่มิลค์รับปริญญาเอกนะหลาน...

(จำไม่ได้หมดต้องขอการ์ดแม่มาดูอีกที)

และมิลค์ก็ปิดปากยิ้มตอนแรกอี๊เพนนึกว่าอ่านไม่ออกก็เลยเว้นไว้ อี๊เพนก็สงสัยว่าทำไมไม่อ่าน

หรืออ่านไม่ออกก็ไม่น่าจะใช่

เพราะปกติมิลค์อ่านหนังสือได้เก่งแล้ว

แต่ความจริงแล้วมิลค์เขินค่ะ อี๊เพนเขียนว่า
มิลค์ที่รัก และลงท้ายว่าหลานรักด้วย

แต่มิลค์ไม่ยอมอ่านคำว่า "รัก"

พอหันไปดูเห็นมิลค์นั่งปิดปากอมยิ้มอยู่ ก็เลยถึงบางอ้อ

ตอนที่เขียน Blog นี้มิลค์อยู่ป.1

อ่านหนังสือได้ตั้งหลายเรื่องแล้ว

และกำลังอ่านเรื่องโต๊ะโตะจัง สนุกเนอะมิลค์เนอะ

เอาไว้อี๊เพนจะหาหนังสือ มานี ชูใจ (เป็นหนังสือเรียนของอี๊เพนและแม่เมื่อตอนเด็กๆ) มาเล่าให้มิลค์ฟัง

หรือมิลค์จะให้แม่เล่าไปก่อนก็ได้นะ